SOWA OPAC : BIBLIOTEKA PUBLICZNA W OSTROWIE WIELKOPOLSKIM

3 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Z genealogii moralności / Fryderyk Nietzsche ; przekład Jarosław Dudek, Edyta Kiresztura-Wojciechowska. - Kraków : Vis-à-vis Etiuda, 2017. - 143, [1] strona ; 20 cm.

(Meandry Kultury)

Autor

Nietzsche Friedrich. Dudek Jarosław. Kiresztura-Wojciechowska Edyta.

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Antropologia filozoficzna Asceza (religia) Dobro Etyka Filozofia kultury Sumienie Zło

Gatunek

Esej

Dziedzina i ujęcie

Filozofia i etyka

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Biblioteka Główna Wypożyczalnia

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. W 1 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Necronomicon : zapiski szalonego Araba / przekład: Tadeusz Wirski. - Kraków : Vis-à-vis Etiuda, 2020. - 213 stron : ilustracje ; 21 cm.

Autor

Wirski Tadeusz

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Temat

Demony Magia Nekromancja Okultyzm Sumerowie

Gatunek

Horror Opowiadania i nowele

Wydawnictwo anonimowe. Nazwa autora: H. P. Lovecraft ustalona na podstawie Library of Congress Catalog.

Jak można się dowiedzieć z Wikipedii pojęcie Necronomiconu pojawia się w opowiadaniach Lovecrafta. Jest u niego mroczną księgą zawierającą niebezpieczną, zakazaną wiedzę tajemną i odniesienia do Wielkich Przedwiecznych. W napisanym w 1927 roku krótkim opowiadaniu Historia `Necronomiconu` (History of the `Necronomicon`) Lovecraft przedstawił zmyśloną przez siebie historię tego dzieła. Z opowiadania tego dowiadujemy się, że księgę tę napisał ok. 730 roku w Damaszku `szalony Arab` Abdul Alhazred, nadając jej tytuł Al Azif. W 950 roku w Konstantynopolu tłumaczenia Al Azif z języka arabskiego na grekę dokonał Theodorus Philetas, który nadał tej księdze grecki tytuł Necronomicon. Wiek później, w 1050 roku, kopie Necronomiconu rozkazał spalić Michał, patriarcha Konstantynopola. W 1228 roku przekładu księgi z greki na łacinę dokonał Olaus Wormius. Już w cztery lata później, w 1232 roku, papież Grzegorz IX rozkazał wpisać grecki i łaciński przekład Necronomiconu do Indeksu ksiąg zakazanych. Arabski, oryginalny tekst Necronomiconu, uważany był już wówczas za zaginiony. Grecki przekład księgi ukazał się drukiem we Włoszech w XVI wieku, a przekład łaciński w Niemczech w XV wieku i w Hiszpanii w XVII wieku[2]. W XVI wieku Necronomicon został przełożony na angielski, tłumaczenie to nigdy jednak nie ukazało się drukiem, a z oryginalnego manuskryptu zachowały się jedynie fragmenty. W 1692 roku, w trakcie procesu czarownic w Salem, miała ulec zniszczeniu ostatnia znana kopia Necronomiconu w języku greckim[, a do początku XX wieku przetrwały tylko nieliczne łacińskie kopie Necronomiconu. Po jednej takiej kopii posiadać miały: Muzeum Brytyjskie (kopia z XV wieku), Biblioteka Narodowa Francji (kopia z XVII wieku), Uniwersytet Harvarda (kopia z XVII wieku), Uniwersytet Miskatonic (kopia z XVII wieku) i Uniwersytet Buenos Aires[2]. Pewna liczba kopii znajdować się też miała w rękach prywatnych. Krążą ponoć po świecie różme wersje tej tajemnej (czy w ogóle istniejącej?) księgi. Oto jedna z nich w przekładzie na język polski.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Mediateka Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-3 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Tako rzecze Zaratustra / Fryderyk Nietzsche ; przekład Wacław Berent. - Wydanie II. - Kraków : Wydawnictwo Vis-à-vis/Etiuda, 2017. - 324, [2] strony ; 20 cm.

(Meandry Kultury)

Autor

Nietzsche Friedrich (1844-1900) Berent Wacław (1873-1940)

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura niemiecka

Temat

Zaratusztra (ok. 628-ok. 551 p.n.e.) Filozofia Człowiek Wola (filozofia) Kultura Wieczny powrót (filozofia) Nadczłowiek

Gatunek

Poemat prozą

„Tako rzecze Zaratustra” to najczęściej czytane i tłumaczone dzieło niemieckiego filozofa Friedricha Nietzschego. Jego wysokie walory literackie sprawiły, że zyskało popularność również poza środowiskiem akademickim. Utwór wyróżnia się oryginalnym stylem i językiem, a także bogatą i niejasną symboliką. Jest opisywany jako epopeja filozoficzna i składa się z czterech części, z których każda powstawała w zaledwie 10 dni. W „Tako rzecze Zaratustra” można znaleźć najbardziej znane motywy twórczości Nietzschego: chrześcijańsko-humanistyczny konflikt dobra ze złem oraz krytykę kultury i dotychczasowego systemu wartości, motyw woli mocy, ideę wiecznego powrotu czy w końcu utopijną ideę nadczłowieka jako określenie ideału indywidualnej osobowości.